Bir şarkıysa yaşamak hiç susmadan şarkı söylemek isterim...
Alabora olmuş bir teknede suların ortasında mücadele etmekse ve yüzmekse hiç umutsuzluğa kapılmadan.... ve yılmadan çevrende dolanan köpekbalıklarına .. yüzerim....
Avuç içi kadar bir toprakta yeşertmekse bir filizi hayat... gerekirse gözyaşlarımla sular yine yeşertirim.... zaman zaman belki bir lokma ekmek dahi bulamamaksa.. sorun değil bir serçe olur sokaktaki kırıntıları kekerim....
Başını sokacak bir baraka dahi bulamamaksa , ben sokak lambaları altındada beklerim..
Çalışmaksa yaşamak, hiç bişey olmasa küfe taşırım sırtımda, gerekirse yükümden iki büklüm eğilirim...
Şiirler yazmaksa her türlü cilvesine edasına, yazarım,tren vagonları gibi arka arkaya,mısraların en güzelini dizerim... Eğer şanslıysam ve bulmuşsam bir lokma bir hırka, şükrederim...
Varlık içinde olmaksa hayat , dilediğini dilediğin anda yapabilecek güçse, gücümü olmayanlarla paylasirim.. paylastikca artar bilirim.. ve Tanrımdan bir zamanlar ac olduğum zamanları unutmamayı, hiç aç olmadıysamda kalabileceğim düşüncesini aklımdan çıkarmamayı dilerim..
İyi zamanlar ise hayat gülerim söylerim, dozunda sevinirim... Ama kötü zamanlar ise, bağrına saplanmış bir hançer gibi ve kan sızan kıpkırmızı,daha çok güler daha çok söylerim.. Sabır dilerim, dert gelmişse dermanda gelir bir vakit bilirim..
Sağlıklı olmaksa hayat kıymetini bilmeye çalışır, hastalıksa gık demeden çekerim...
Ey hayat !
Sen her ne olursan ol , nasıl olursan ol, bana nasıl gelirsen gel.. ben seni yine de can-ı gönülden severim...
